Christina Van Doorslaer

    Mijn naam is Christina Van Doorslaer.

    Ik ben inwijkeling afkomstig uit Niel in de Rupelstreek en ben na heel wat omzwervingen samen met mijn man hier terecht gekomen in het mooie groen van Herselt.

    Ik kom uit een warm nest waar normen en waarden hoog in het vaandel stonden. Ons gezin bestond uit ouders, zes kinderen – waarvan de oudste broer een Downer was – én grootmoeder. Onze jeugd brachten wij door in het Rupelbroek en rond de Rupeldijk én in de jeugdbeweging. Daar heb ik het hele parcour doorlopen tot en met kookmoeder. Het zijn dingen die mijn leven voor altijd bepaald hebben: natuur, spiritualiteit, zorg voor elkaar…

    Op jonge leeftijd ontdekte ik mijn aanleg voor muziek en ging het daarna ook studeren aan het Conservatorium van Antwerpen. Aanvankelijk instrumentaal, later vocaal, en zo belande ik in het koor van de Antwerpse opera. Het stond me op het lijf geschreven: een groepsgebeuren waar je je kon uitleven in zang en acteren.

    Later, na heel wat andere activiteiten heb ik omwille van den brode een periode fabriekswerk gedaan en sinds kort behoor ik tot de club van de senioren. Ik had ook tijd voor hobby’s: enkele talen leren en aan de Turnhoutse Academie voor Schone Kunsten studeerde ik af in de richting kant.

    Hoewel wij zelf geen kinderen hebben verbleven bij ons elke vakantie kinderen van onze familie: ze zijn hier allemaal gepasseerd en ook nu nog zijn er veel en goede contacten. Zoals onze “broddel- en roddeldag”: samen kleding repareren (ook voor de mannen!) en terwijl bijkletsen over de familie.

    Ondertussen deelden we de zorg voor onze oudste broer en we rolden dan ook vanzelf in het vrijwilligerswerk van het home waar hij verbleef. Gedurende ettelijk jaren was ik lid van de gebruikersraad en sinds een 10-tal jaren ga ik wekelijks met enkele van de bewoners kantklossen.

    Natuur ligt me zeer aan het hart: verbondenheid met de aarde is voor mij essentieel voor een evenwichtig leven. In mijn groene omgeving en mijn groentetuin vindt ik ruimte en rust.

    Ik vind mezelf terug in de visie van MMM: solidariteit brengt mensen bij elkaar en doet beroep op hun eigen innerlijke kracht. Wat daar uit ontstaat kan veel goeds teweeg brengen!